Zabieg rekonstrukcji piersi, nazywany także zabiegiem zmniejszania/pomniejszenia piersi, polega na usunięciu nadmiaru tkanek piersi (tłuszczu, tkanki gruczołowej i skóry) celem osiągnięcia żądanego rozmiaru piersi oraz zmniejszenia dolegliwości związanych z nadmiernym obciążeniem ciała przerośniętymi piersiami.
Operacja pomniejszenia piersi jest wykonywana przez cięcia wykonywane na piersiach z następczym chirurgicznym usunięciem nadmiaru tkanek.
Przerośnięte piersi mogą powodować u kobiet zarówno zaburzenia zdrowotne jak i emocjonalne. Poza aspektami związanymi z wyglądem zewnętrznym mogą prowadzić do występowania bólu i dyskomfortu fizycznego. Nadmierna waga przerośniętych tkanek piersi może upośledzać prowadzenie prawidłowej aktywności życiowej.
Operację wykonuje się w ułożeniu pacjenta w pozycji horyzontalnej na plecach. Chory jest znieczulony ogólnie. Przed zabiegiem wykonuje się rysunki wyznaczające linie cięć oraz stanowiące punkty orientacyjne w trakcie operacji. Po przygotowaniu pola operacyjnego, poprzez przemycie preparatem antyseptycznym, wykonuje się cięcia w wyznaczonych miejscach.
Tuż przed zabiegiem będą podane dożylnie leki znieczulające celem osiągnięcia odpowiedniego komfortu zabiegu.
Linijne cięcia, które zawsze pozostawiają widoczne i dożywotnie blizny.
Po wykonaniu powyższych nacięć w zależności od długości piersi brodawka wraz z otoczką przenoszone są w miejsce nowej lokalizacji na szypule lub jako wolny przeszczep tkanek. Nadmierna ilość tkanek piersi jest usuwana. Z pozostawionej ilości tkanek formowany jest nowy kształt piersi.
Po uformowaniu nowego kształtu piersi zakłada się dwie warstwy szwów: głębokie – mocujące i powierzchowne – utrzymujące, te ostatnie usuwa się po około 10–14 dniach. Przed zamknięciem ran zakłada się dreny do każdej piersi, które mają za zadanie usuwanie oraz kontrolę ewentualnego krwawienia pooperacyjnego. Pobrany materiał tkankowy jest wysyłany do badania hist-pat.
Zabieg wykonuje się u chorych z przerostem tkanek miękkich piersi. Operację wykonuje się ze wskazań zdrowotnych. Celem zabiegu jest zmniejszenie obciążenia obręczy barkowej i odcinka szyjno-piersiowego kręgosłupa oraz poprawa możliwości utrzymania odpowiedniej higieny skóry i komfortu życia.
Ponieważ zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, u pacjentów bez obciążeń w wywiadzie zwykle nie wykonuje się przed tego typu operacją badań dodatkowych. Niemniej jednak lekarz czasami może zlecić wykonanie rutynowych badań laboratoryjnymi (morfologia, układ krzepnięcia). W zależności od stanu zdrowia pacjenta, lekarz może również zlecić inne badania dodatkowe, np. EKG, RTG płuc, mammografię lub USG piersi.
Jeśli operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym, wykonuje się rutynowo następujące badania laboratoryjne:
Wskazane jest badanie RTG płuc, jeśli nie było wykonywane w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Pacjenci palący papierosy w związku z ich negatywnym wpływem na proces gojenia będą proszeni o zaprzestanie palenia na trzy tygodnie przed i po operacji. Muszą się oni też liczyć z tym, że wielu chirurgów dla dobra pacjenta może odstąpić od wykonania operacji u aktywnych palaczy niebędących w stanie rzucić palenia w tym okresie.
Rano w dniu zabiegu zaleca się chorym kąpiel pod bieżącą wodą w mydle antyseptycznym. Tuż przed zabiegiem zostanie założona do żyły kaniula służąca do podawania leków; cewnik moczowy jeśli przewidywany czas zabiegu jest dłuższy od 2 godz. i bandaż elastyczny na kończyny dolne w przypadku obecności żylaków. Na skórę naniesione zostaną oznaczenia/linie, ułatwiające precyzyjne wykonanie operacji. Zrobiony zostanie również komplet zdjęć.
W dniu operacji opatrunek jest uzupełniany założeniem bandaża lub odpowiedniego biustonosza, który należy nosić w dzień i noc aż do zdjęcia szwów (10-14 dzień po operacji), a następnie przez większą część dnia przez kolejne 4 tygodnie.
Po operacji w 1 lub 2 dniu zostanie zdjęty opatrunek. Szwy usuwane są po około 7- 14 dniach po zabiegu. Kąpiel pod bieżącą wodą można wziąć 2 dni po usunięciu drenu lub ustąpieniu wydzieliny z rany. Powrót do pełnej aktywności życiowej następuje najczęściej po upływie 10-14 dni od zabiegu, a do ćwiczeń fizycznych po upływie 6-8 tygodni.
Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie roku. Przewidywane wizyty kontrolne w odstępach: 1-3 tyg. (usunięcie szwów/wynik badania histologicznego) / 6 tyg. / 3-6 m-cy / rok. Do czasu wygojenia rany należy dbać o jej higienę wg zaleceń podanych przez personel medyczny.
Nie należy leżeć na ranie, przebywać w pozycjach powodujących ucisk rany, prowadzić samodzielnych zabiegów naruszających ciągłość naskórka pokrywającego ranę. W przypadku zamoczenia/zabrudzenia rany należy ją przemyć preparatem antyseptycznym. Po około 4 tyg. od wygojenia się ran należy zacząć stosować żele lub opatrunki uciskowe, a w przypadku przerastania blizn odzież uciskową.
Wynik zabiegu jest trwały pod warunkiem unikania znacznych wahań wagi ciała. Należy pamiętać, że efekt operacji może ulec pogorszeniu po ponownym wzroście masy ciała lub po zajściu w ciążę.
Efekt pierwotny operacji jest widoczny zaraz po zabiegu. Z czasem obrzęk operacyjny tkanek ustąpi, ich struktura ulegnie przebudowie, linie cięć zbledną. Efekt ostateczny zabiegu zależy także od stanu ogólnego i miejscowego chorego oraz jego zaangażowanie w zalecenia co do rehabilitacji oraz opieki nad ranami oraz bliznami i jest osiągany po upływie około 6-18 miesięcy.