Penelope Cruz, Adrien Brody, Owen Wilson – ich znakiem rozpoznawczym są oryginalne rysy twarzy i… nos. Jego nietypowy kształt, dla niektórych osób, może być jednak utrapieniem. Nie chodzi tu tylko o walory estetyczne, ale również zdrowotne.
Wskazania do wykonania zabiegu mogą być zarówno natury czysto estetycznej, jak i funkcjonalnej – lub też łączyć ze sobą te dwa aspekty.
W większości przypadków mamy do czynienia z zabiegami estetycznymi. Niwelują one liczne defekty, takie jak garb nosa, skrzywienie jego grzbietu, deformacja wierzchołka, zmiany pourazowe i wiele innych. Co może zmienić chirurg? Między innymi długość nosa, jego szerokość, położenie lub kształt czubka.
Lekarz powinien wytłumaczyć pacjentowi, na jakie zmiany w wyglądzie nosa pozwala jego indywidualna budowa anatomiczna, która jest decydującym czynnikiem, mającym wpływ na końcowy wynik zabiegu.
Jedną z operacji nosa jest rhinoseptoplastyka. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Operacja może być wykonana sposobem „otwartym” lub „zamkniętym”.
Metodę „otwartą” wybiera się najczęściej, gdy zmianie ma ulec kształt całego nosa. Wiąże się ona z cięciem w kształcie litery V na słupku nosa, które praktycznie nie pozostawia widocznej blizny. Z kolei metoda „zamknięta” wystarcza, gdy operowany jest jedynie grzbiet nosa. W tym przypadku wykonuje się nacięcia wewnątrz nosa.
Septoplastyka to zabieg laryngologiczny, dzięki któremu można przywrócić prawidłową anatomię nosa. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym przez jamę nosa. Podczas operacji lekarz wykonuje cięcie w przedsionku nosa i oddziela błonę śluzową przegrody od części chrzęstnej. Następnie usuwa zdeformowaną chrząstkę, a po odpowiednim jej spreparowaniu, ponownie umieszcza ją w nosie.
Operacja nosa ma na celu, przede wszystkim, poprawę wyglądu pacjenta – co wpływa równie mocno na jego samopoczucie, jak i komfort psychiczny. Niekiedy jednak deformacja nosa wiąże się ściśle ze zdrowiem. Skrzywiona przegroda nosowa, choć nie jest ciężką przypadłością, potrafi bardzo uprzykrzyć życie.
Utrudnia oddychanie, co powoduje niedotlenienie całego organizmu, a w konsekwencji wpływa na jego kondycję (notoryczne zmęczenie, senność) i funkcjonowanie poszczególnych narządów, np. ucha, krtani, wydolność serca i płuc. Prowadzi to do nieustającego kataru, chrapania podczas snu i bezdechów. Utrudnia cieszenie się aktywnością fizyczną i sprzyja nawracającym infekcjom górnych dróg oddechowych.
Skrzywienie przegrody nosowej często jest wadą wrodzoną. Urazu możemy się nabawić także później – w czasie uprawiania sportu, zabawy, bójki, a nawet podczas zwykłego upadku.
Osoba poddająca się operacji, musi się liczyć z obrzękiem nosa i twarzy, który ustępuje zwykle po kilku dniach. U części operowanych występują siniaki wokół oczu, które znikają całkowicie najczęściej po 2-4 tygodniach. Subtelne zmiany kształtu nosa postępują w wyniku procesów gojenia do ponad roku po zabiegu i dlatego po takim czasie można oczekiwać ostatecznego wyniku estetycznego operacji.
O przygotowaniach i przebiegu operacji przeczytasz także w tym artykule.
Wszystkie urazy i zmiany chorobowe w obrębie nosa mogą być groźne nie tylko dla naszego zdrowia, ale i życia. Z każdym niepokojącym objawem czy nawracającymi dolegliwościami należy zgłosić się do otolaryngologa. O konieczności operacji decyduje lekarz – po wcześniejszym zbadaniu i zdiagnozowaniu pacjenta.
Warunkiem udanego zabiegu jest wzajemne zrozumienie chorego i lekarza. Pozwala to poznać motywację pacjenta oraz ustalić wspólne cele i oczekiwania.
Współpraca merytoryczna:
prof. dr hab. n. med. Piotr Trojanowski
specjalista otolaryngologii