Zaburzenia słuchu spowodowane hałasem

Hałas określa się jako drgania akustyczne, które działają uszkadzająco w danym miejscu, czasie i warunkach. Uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem w dużej mierze zależy od natężenia dźwięku, czasu ekspozycji w ciągu dnia, ale i całego życia, wieku, płci, a także wrażliwości osobniczej.

Jednakże ryzyko zaburzeń słyszenia związanych z hałasem wzrasta ze względu na coraz głośniejszy tryb życia, nie tylko odnosząc się do charakteru pracy zawodowej, ale i spędzania wolnego czasu. Sprawia to, że na zaburzenia słuchu narażeni są nie tylko dorośli aktywni zawodowo, ale również niemowlęta, dzieci i młodzież.

Efekt biologiczny działania hałasu zależy od ciśnienia akustycznego (natężenia dźwięku) oraz czasu ekspozycji i zgodnie z zasadą równej energii zmniejszenie jednego z dwóch parametrów (np. czasu ekspozycji), a zwiększenie drugiego (np. natężenia dźwięku) przynosi ten sam efekt.

Zwiększenie poziomu dźwięku w skali decybelowej o zaledwie 3 dB powoduje takie same skutki w dwukrotnie krótszym czasie ekspozycji. Przykładowo przebywanie w hałasie o wartości 85 dB przez 8 godzin przynosi ten sam efekt co przebywanie w hałasie 105 dB (muzyka na dyskotece) przez 4,8 minuty!

Należy zwrócić uwagę na stały wpływ dźwięku na nasz narząd słuchu w postaci hałasu przemysłowego (w środowisku pracy poziom hałasu wynosi średnio od 90 do 125 dB), hałas środowiskowy (samochody, urządzenia stosowane na budowach, etc.), hałas związany z rekreacją (dyskoteki, muzyka w plenerze, muzyka słuchana przez słuchawki, a nawet zabawki dziecięce, które wywołują hałas nawet do 135dB np. trąbka).

Dlatego też bardzo istotne jest, aby stosować wszelkie sposoby zabezpieczania naszego słuchu przed szkodliwym efektem hałasu. Stosowanie ochronników słuchu, skracanie czasu ekspozycji na dźwięk i zmniejszanie natężenia dźwięku, a także chronienie słuchu przed innymi czynnikami patogenicznymi takimi jak: środki chemiczne o ototoksycznym działaniu (rozpuszczalniki, metale ciężkie, pestycydy, gazy duszące), leczenie infekcji górnych dróg oddechowych i uszu itp.

Chociaż lista zagrożeń jest długa, nie można całkowicie wyłączyć dźwięku z naszego życia. Słuchanie muzyki o odpowiednim natężeniu i czasie, a zwłaszcza muzyki o „łagodnej nucie” jest wręcz wskazane dla prawidłowego rozwoju dziecka, a starszym pomaga zmniejszać stres.

Diagnostyka zaburzeń słuchu spowodowanych hałasem, polega głównie na wykonaniu progowej audiometrii tonalnej i prób nadprogowych. Każde takie badanie powinno odbywać się optymalnie po 16-godzinnej przerwie od hałasu i profilaktycznie wykonywane raz w roku.

Redakcja merytoryczna artykułu: mgr Sylwia Krasowska