Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego

Pojęcie ryzyka sercowo-naczyniowego oznacza prawdopodobieństwo wystąpienia u danej osoby choroby sercowo-naczyniowej w określonym czasie. Przy czym ogólne ryzyko sercowo-naczyniowe  ocenia się na podstawie wybranych czynników ryzyka chorób serca  i naczyniowych o największym znaczeniu rokowniczym.  Całkowite ryzyko sercowo-naczyniowe  szacuje się na podstawie wszystkich czynników ryzyka występujących u danej osoby. Pojęcie całkowitego ryzyka ma jednak charakter czysto teoretyczny ze względu na nieznajomość wszystkich czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Braku odpowiednich metod pomiaru  wszystkich czynników ryzyka. Głównym celem oceny ryzyka sercowo-naczyniowego  jest   wyodrębnienie pacjentów zwiększonego ryzyka, którzy wymagają  intensywnej modyfikacji stylu życia oraz konieczności wdrożenia leczenia farmakologicznego to jest obniżenia ciśnienia tętniczego obniżenia poziomu cholesterolu i jego frakcji we krwi. Leczenia przeciwzakrzepowego. Do pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka należy pewna ich część, którą kwalifikuje się na podstawie  pojedynczych rozpoznań. Do nich należą osoby z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową tj.

• chorobą niedokrwienną serca, tętnic mózgowych, obwodowych
• tętniaka aorty
• z nadciśnieniem tętniczym
• powikłanym uszkodzeniem siatkówki  i nerwu wzrokowego,
• uszkodzeniem nerek
• z cukrzycą typu 2
• z cukrzyca typu 1 z mikroalbuminurią
• ze znacznie nasilonymi pojedynczymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych np. cholesterol całkowity 320 mg% i powyżej,  cholesterol LDL 240MG% i  powyżej, ciśnienie tętnicze 180/110 mg%.

Większość pacjentów nie należy do żadnej z w/w grup w związku z czym ocena ryzyka sercowo-naczyniowego  u tej grupy powinna dotyczyć  osób w szczególności

• palących tytoń
• otyłych w tym z otyłością brzuszną
• z podwyższonym ciśnieniem tętniczym
• nieprawidłową tolerancja glukozy
• nieprawidłowym wynikiem lipidogramu
• z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku przedwczesnego występowania chorób sercowo-naczyniowych lub ich czynników ryzyka.

Zarówno u pacjentów  o wysokim ryzyku wystąpienia powikłań jak i u chorych z objawami klinicznymi cel prewencji jest taki sam. Jest nim zmniejszenie ryzyka poważnych incydentów sercowo-naczyniowych jak zawał serca udar mózgu zator tętnicy płucnej, niedrożność tętnic szyjnych, zgon. Opracowanie: lek. med. Anna Chmurzyńska

Zobacz więcej artykułów