Depresja

Depresja jest zaburzeniem psychicznym, którego charakterystycznymi objawami jest pogorszenie (tzw. obniżenie) nastroju, utrata życiowej energii i zainteresowań, a także brak możliwości odczuwania przyjemności i radości.

Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) depresja jest czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym na świecie. Do niedawna, ze względu na słabą znajomość społeczną oraz brak wyraźnych przyczyn zachorowalności, złego stanu chorego, była często lekceważona.

Osoba z depresją albo nie przyznawała się do niej, albo była pozostawiana samej sobie i zbywana słowami „”weź się w garść”. Obecnie coraz więcej ludzi poznaje istotę choroby, zaczynamy poznawać, co to jest depresja, a kolejne mity, np. na temat leków przeciwdepresyjnych, są obalane.

Objawy depresji

Depresja może występować w bardzo różnym nasileniu – od łagodnej, poprzez umiarkowaną, do silnej depresji. Czasami widocznymi objawami choroby, tak jak przy łagodnej depresji, są spadek życiowej energii, rozkojarzenie, narzekanie na utratę siły i poczucie zmęczenia.

Depresja jest terminem ogólnym, obejmuje wiele podtypów, począwszy od przewlekłej depresji nerwicowej (dystymia), poprzez depresję endogenną, kończąc na chorobie dwubiegunowej, czyli depresji z objawami psychotycznymi, która charakteryzuje się naprzemiennym występowaniem stanów depresji i manii.

Do rozpoznania epizodu  depresji niezbędny jest co najmniej dwutygodniowy okres obniżonego nastroju lub też utraty zainteresowania wszystkimi niemal czynnościami i płynącym z nich przyjemnościom.

Dodatkowo, w tym samym czasie, występują także wymienione niżej objawy:

• depresyjny nastrój przez większą część dnia
• zmniejszenie zainteresowań i zdolności do przeżywania przyjemności
• wyraźny wzrost lub spadek wagi
• bezsenność albo nadmierna senność
• spowolnienie lub przyspieszenie psychoruchowe widoczne np. w sposobie poruszania się, przemieszczania, wrażenie zmęczenia
• spowolnienie myślenia
• spadek libido
• poczucie własnej bezwartościowości i nieuzasadnione poczucie winy; oczekiwanie kary za coś, na co nie miało się wpływu lub swój wpływ na powodzenie/niepowodzenia danej sprawy znacznie się przecenia
• spadek sprawności myślenia i koncentracji
• bóle, napięcia, skurcze lokalizowane w różnych narządach, a nie mające przyczyny w chorobach somatycznych
• powracające myśli o śmierci i samobójstwie.

Pacjent wygląda na przygnębionego, często wybucha płaczem podczas rozmowy, mówi smutnym głosem, jest spowolniały, brakuje mu energii do działania.

Rozpoznanie depresji

Czasami pojawiają się objawy sugerujące chorobę organiczną różnych narządów i układów, np. dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, suchość jamy ustnej, brak łaknienia – mówimy wtedy o tak zwanych maskach depresji.

U osób z przewlekłymi schorzeniami trudniej rozpoznać depresję, np. pacjenci mogą zgłaszać depresję pośrednio, poprzez objawy pogorszenia swojej choroby somatycznej.

Jak leczyć depresję?

Depresja jest chorobą i jak każda choroba jest możliwa do wyleczenia. W zależności od stanu chorego i ilości oraz nasilenia objawów osobom w depresji proponuje się farmakoterapię i/lub psychoterapię. W wielu przypadkach połączenie obydwu sposobów – brania leków i psychologicznej pracy nad trudnościami, które doprowadziły do wystąpienia depresji – daje najlepsze rezultaty.

Depresję należy leczyć, bo znacznie obniża poczucie satysfakcji z życia, często uniemożliwia normalne funkcjonowanie, a czasem może prowadzić nawet do śmierci.