Najczęściej występującymi rodzajami przepukliny brzusznej są: pachwinowa, pępkowa, udowa. Każda z nich może być wrodzona lub nabyta np. w wyniku chorób, zdarzeń losowych czy prowadzonego stylu życia.
Na początku przepuklina brzuszna nie jest widoczna i nie przejawia się niepokojącymi dolegliwościami. Zmienia się to jednak wraz z postępem choroby – wówczas w miejscach o obniżonej odporności (takich jak pępek, pachwina) można zaobserwować elastyczne uwypuklenie oraz inne objawy, m.in.: ból w okolicy nadbrzusza, pępka, pachwiny lub blizny pooperacyjnej, który nasila się przy takich czynnościach jak kaszel, kichanie czy oddawanie stolca.
W zaawansowanych przypadkach, m.in. przy podwiązaniu przepukliny, mogą występować także:
Przepuklina nie cofa się samoistnie, dlatego nie można bagatelizować tego problemu i niezbędna jest konsultacja z chirurgiem oraz rozpoczęcie leczenia.
Przepuklina brzuszna może być wrodzona i wtedy jej rozwój związany jest z budową anatomiczną powłok brzusznych. Występuje u osób, które mają zaburzenia syntezy i degradacji włókien kolagenowych.
Przepuklina brzuszna może być również nabyta w wyniku osłabienia mięśni jamy brzusznej, przebytych zabiegów chirurgicznych (przepuklina pooperacyjna) czy powstawania nadmiernego ciśnienia w jamie brzusznej. Mogą to powodować różne czynniki, na które pacjentki i pacjenci mają pośredni lub bezpośredni wpływ, m.in.:
Diagnoza przepukliny brzusznej odbywa się na podstawie badania palpacyjnego i badań obrazowych – w zależności od wskazań chirurga jest to USG, rezonans magnetyczny, a czasem również tomografia komputerowa.
Na podstawie wyników przeprowadzonych badań chirurg może postawić trafną diagnozę. W przypadku przepukliny brzusznej możliwe jest leczenie operacyjne metodą klasyczną lub laparoskopową.
– Klasyczna metoda operacyjna polega na wykonaniu nacięcia skóry w okolicy przepukliny, przez które chirurg dostaje się do jamy brzusznej – mówi dr n. med. Przemysław Mądro, chirurg ogólny ze szpitala Żagiel Med w Lublinie. – Chirurg wypreparowuje worek przepuklinowy razem z jego zawartością, wycina go lub odprowadza do właściwego położenia. Następnie naprawia ubytki, które powstały w ścianie jamy brzusznej, wykorzystując do tego specjalną siatkę przepuklinową z syntetycznego materiału lub też tkanki własnej pacjenta – dodaje dr n. med. Przemysław Mądro.
Równie często, co klasyczna operacja, w leczeniu przepukliny brzusznej wykorzystywana jest metoda laparoskopowa, która polega na wprowadzeniu laparoskopu do jamy brzusznej za pomocą specjalnych trokarów.
– Chirurg wykonuje niewielkie cięcie, a następnie wprowadza narzędzia chirurgiczne, które umożliwiają wypreparowanie i zaopatrzenie przepukliny np. poprzez wprowadzenie siatki. Dzięki tej metodzie nacięcie powłok brzucha jest niewielkie, okres rekonwalescencji krótszy niż w przypadku klasycznej operacji, a ryzyko nawrotu przepukliny niewielkie – tłumaczy dr n. med. Przemysław Mądro.
Każda metoda ma swoje zalety oraz ograniczenia i do decyzji chirurga pozostaje, którą z nich wybierze, i która będzie najlepsza dla operowanej osoby. Jednym z pacjentów, który poddał się operacji przepukliny brzusznej w szpitalu Żagiel Med w Lublinie, jest Paweł Kunachowicz, ultramaratończyk, alpinista, międzynarodowy przewodnik wysokogórski.
– Szpital Żagiel Med postawił mnie na nogi. Między sezonami zimowym (narciarskim) a letnim (wspinaczkowym i biegowym) pocerowali mi dwie przepukliny pachwinowe. Lekarze Żagiel Med rozumieją, że aktywni ludzie szukają prostych, skutecznych rozwiązań – mówi Paweł Kunachowicz. – Po dwóch miesiącach od operacji postanowiłem kolejny raz wejść na Mont Blanc, a po czterech przebiec górski ultramaraton o długości 120 km – dodaje Kunachowicz.
Profilaktyka zapobiegania rozwojowi przepukliny brzusznej to przede wszystkim ograniczanie do minimum czynników, które mogą przyczyniać się do występowania tego problemu.