Dewitalizacja – zatrucie, zabicie, pozbawienie zęba życia poprzez założenie na miazgę odpowiedniego środka. Zatruwanie zęba zajmuje około 14 dni.
Ekstrakcja – usunięcie zęba (wyrwanie).
Fluoryzacja – zabieg ten polega na pędzlowaniu, wcieraniu w zęby roztworów, żeli i lakierów fluorkowych lub nanoszeniu na powierzchnię zębów specjalnej pianki. Fluoryzacja wzmacnia zęby. Fluor uwalniany ze stosowanych preparatów wbudowuje się w szkliwo wzmacniając jego strukturę i czyni go bardziej odpornym na działanie kwasów płytki nazębnej. Ponadto fluor „naprawia” drobne ubytki szkliwa.
Gingiwektomia – wycięcie dziąsła.
Glassionomery – materiały do wypełnień bardzo trudnych ubytków próchnicowych. Materiały glassionomerowe są bardzo odporne na wilgoć a ich najważniejszą cechą jest wydzielanie fluoru.
Halitosis = Fetor ex ore – brzydki zapach z ust, nieświeża, niekiedy gnilna woń, wyczuwalna w wydychanym powietrzu. Stan ten jest dla każdego dotkniętego tą przypadłością poważnym problemem powodującym znaczny dyskomfort, a czasem nawet stany nerwicowe, znaczny spadek samooceny.
Kieł – ząb 3 (liczymy zawsze od środka ku tyłowi).
Kieszeń dziąsłowa – zagłębienie w dziąśle w miejscu styku zęba i dziąsła. Może być fizjologiczna i patologiczna.
Klamra – element utrzymujący protezę na zębie; zwykle doginana druciana lub lana.
Leczenie endodontyczne – leczenie kanałowe – leczenie korzenia poprzez mechaniczne i chemiczne opracowanie kanału oraz jego wypełnienie gutaperką wraz z uszczelniaczem.
Masa wyciskowa – masa służąca do robienia wycisków pod protezy, korony i mosty, a także aparaty ortodontyczne ruchome. Zwykle jest kolorowa, czasem zmienia kolor z fioletowego na biały. Wycisk pobrany taką masą jest negatywem stanu faktycznego jamy ustnej.
Miazga zęba – miękka tkanka zęba znajdująca się we wnętrzu w tzw. komorze zęba. Składa się z naczyń krwionośnych, limfatycznych i nerwów. Potrafi bardzo boleć.
Mięsko podjęzykowe – tkanka dobrze unaczyniona, lekko pofałdowana, zawierająca ujścia przewodów wyprowadzających ślinianek podjęzykowej i podżuchwowej.
Znieczulenie nasiękowe – rodzaj, sposób podania znieczulenia wokół zęba; znieczula zwykle tylko 1-3 zębów.
Ortopedia szczękowa – ortodoncja.
Piaskowanie zębów – zabieg, który umożliwia usunięcie miękkich, ciągliwych złogów, przebarwień związanych z paleniem tytoniu, piciem herbaty oraz wina. Złogi usuwa się na zasadzie wytwarzania strumienia proszku.
Przetoka – ujście treści ropnej na dziąśle, najczęściej w postaci niewielkiego wygórowania przypominającego krostę.
Pulpitis – zapalenie miazgi zęba.
Resekcja – odcięcie wierzchołka korzenia zęba.
Rtg panoramiczne – pantomogram – zdjęcie rtg pokazujące całość uzębienia, szczękę, żuchwę, jamę nosową, zatoki szczękowe i jeszcze kilka innych rzeczy.
Skaling – usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów.
Szynowanie – dotyczy zębów rozchwianych, ma na celu ustabilizowanie zębów – przez wzajemne ich łączenie, zahamowanie wędrowania, przechylania i wysuwania się zębów. Szyna przedłuża okres korzystania z własnych zębów.
Ślinociąg – rurka odsysająca ślinę i inne płyny z jamy ustnej.
Wkład koronowo-korzeniowy – stosowany w przypadku utraty znacznej części zęba. Umożliwia umieszczenie korony protetycznej na podbudowie z metalowego sztyftu.
Wybielanie – może być wykonywane w gabinecie stomatologicznym lub w domu pacjenta. Substancjami aktywnymi w tych zabiegach są nadtlenki. Wybielanie może mieć różny przebieg, w zależności od metody, jaką wybierzemy. Materiały używane przez dentystów mają większe stężenie substancji aktywnych, a przebieg wybielania dodatkowo bywa wzmacniany światłem i ciepłem.
Wypełnienie (plomba) – pozwala na wypełnieniu ubytku w zębie materiałem kompozytowym, światłoutwardzalnym.
Zamkniecie zatoki szczękowej – zabieg chirurgiczny, który jest konieczny, jeśli usunięty ząb miał korzenie w zatoce szczękowej.
Zęby bliźniacze (dentes geminati) – jedna z wad wrodzonych morfologii zębów powstających w okresie odontogenezy. Zęby bliźniacze powstają przez rozszczepienie się lub częściowy podział zawiązka zęba w okresie formowania się korony lub poprzez połączenie się prawidłowego zawiązka z nadliczbowym.
Ząb noworodkowy – ząb wyrżnięty krótko po urodzeniu się dziecka.
Ząb wgłobiony – wada rozwojowa zęba polegająca na wciśnięciu twardych tkanek zęba (szkliwa i zębiny) do komory zęba. Wgłobienie zazwyczaj objawia się zmianami morfologicznymi w koronie zęba. Występuje zazwyczaj w siekaczach, kłach i zębach nadliczbowych szczęki oraz w siekaczach i przedtrzonowcach żuchwy.
Ząb wrodzony – ząb wytworzony i wyrżnięty w czasie życia płodowego.
Zębina – tkanka twarda zęba, leżąca pod szkliwem w koronie zęba, a pod cementem w korzeniu zęba. Otacza jamę wypełnioną miękką miazgą.
Zęby Turnera – wada rozwojowa zębów polegająca na ubytkach powierzchniowej warstwy szkliwa. Spowodowana jest uszkodzeniem narządu szkliwiotwórczego zawiązka zęba stałego. Dotyczy głównie zębów przedtrzonowych.
Zęby rybie – anomalia rozwojowa zębów polegająca na braku warstwy szkliwa na powierzchni wargowej zębów.
Zęby pieńkowe (stożkowe) – występują jako zęby dodatkowe, nadliczbowe lub na skutek filogenetycznego zaniku uzębienia charakterystycznego dla gatunku ludzkiego. Są wynikiem miejscowego zaburzenia rozwojowego uzębienia.
Zęby krokodylowe – bardzo rzadko występujące zaburzenie rozwojowe, dotykające całego uzębienia, które przyjmuje postać zębów pieńkowych (stożkowych).
Zęby zatrzymane – zęby mleczne lub stałe, które pomimo całkowitego i prawidłowego wykształcenia, pozostały w kościach szczęk. Zatrzymanie może być całkowite – cały ząb pozostaje w kości, lub częściowe – ząb przebił kość, ale nie wyrżnął się całkowicie tylko pozostał w tkankach miękkich.
Zgorzel – specyficzny rodzaj martwicy zębów, do której dochodzi na skutek działania bakterii gnilnych, rozwijających się w obumarłych tkankach miazgi zęba. Zgorzel jest bardzo niebezpieczna dla organizmu.