Do najczęstszych przyczyn bólów krzyża i rwy kulszowej należy przepuklina jądra miażdżystego krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa.
Pomimo, iż większość chorych z rozpoznaną przepukliną jądra miażdżystego może być leczona zachowawczo, średnio 10 osób w dziesięciotysięcznej populacji wymaga hospitalizacji, a spośród nich 10-20% jest leczonych operacyjnie.
Leczenie chirurgiczne przepukliny krążka międzykręgowego polega na usunięciu jądra miażdżystego uwypuklającego się lub wypadniętego do kanału kręgowego, jak również części jądra miażdżystego pozostającego w przestrzeni międzykręgowej.
Do operacji mikrodiscektomii w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa kwalifikują się pacjenci, u których występują:
Zabieg operacyjny przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym wykonywanym przez specjalistę anestezjologa. Po wprowadzeniu do znieczulenia, pacjent układany jest w pozycji kolanowo-łokciowej, po to, by jak najbardziej rozszerzyć przestrzenie międzykręgowe.
Operowany poziom kręgosłupa jest ustalany, a w czasie operacji sprawdzany przy pomocy aparatu rentgenowskiego zwanego ramieniem C. Neurochirurg wykonuje kilkucentymetrowe cięcie skórne na plecach. Z pomocą systemu rozwieraczy dociera do kanału kręgowego, gdzie po delikatnym zsunięciu korzenia nerwowego uzyskuje dostęp do przepukliny dysku, która jest usuwana.
W niektórych przypadkach wskazane jest implantowanie stabilizatora międzykolcowego, dzięki któremu udaje się utrzymać wysokość przestrzeni międzykręgowej, co zapobiega nawrotom choroby.
W ciągu 2 tygodni przed planowanym zabiegiem należy wykonać badania laboratoryjne (morfologia krwi, układ krzepnięcia, elektrolity, mocznik, kreatynina, glukoza, grupa krwi), EKG i zdjęcie RTG klatki piersiowej.
W przypadku współistnienia innych chorób przewlekłych (np. serca, płuc lub schorzeń endokrynologicznych) należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, celem wykluczenia przeciwwskazań do leczenia operacyjnego w znieczuleniu ogólnym.
W przypadku przewlekłego stosowania leków przeciwkrzepliwych (rozrzedzających krew), należy o tym fakcie poinformować lekarza w czasie kwalifikacji do leczenia operacyjnego.
Przed planowanym zabiegiem operacyjnym konieczna jest konsultacja ze specjalistą anestezjologiem.
Kwalifikacja do zabiegu operacyjnego opiera się na wykonanych badaniach obrazowych: tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa.
Czas pobytu w szpitalu: 2-3 dni.
Pacjent przyjmowany jest na oddział w dniu planowanego zabiegu w godzinach porannych na czczo. W pierwszej dobie po zabiegu chory jest pionizowany i rozpoczyna się pierwszy etap procesu rehabilitacji.
W 2-3 dobie po zabiegu chory jest wypisywany do domu.
Pacjent po zabiegu nie może sam prowadzić samochodu, nie powinien również korzystać ze środków transportu publicznego.
Redakcja merytoryczna: dr n. med. Filip Stoma