Wysiłkowe nietrzymanie moczu
Wysiłkowe nietrzymanie moczu może dotyczyć każdego – zarówno kobiet jak i mężczyzn. Jednak kobiety narażone są na tą dolegliwość znacznie częściej.
Niezależnie od płci, większość chorych wstydzi się mówić o swoim problemie i latami stara się go ignorować.
WNM – co to takiego?
Nietrzymanie moczu to niekontrolowany wyciek moczu z pęcherza moczowego. Ta, przez wiele chorych traktowana jako wstydliwa, przypadłość spowodowana jest uszkodzeniem, w szerokim znaczeniu, tkanki łącznej.
– Przekłada się ono na niewydolność więzadeł i powięzi miednicy, których celem jest utrzymywanie narządów, w tym cewki moczowej i pęcherza moczowego, w prawidłowym położeniu – tłumaczy dr n. med. Tomasz Radomański, ginekolog-położnik.
Prowadzić to może do niewydolności aparatu zamykającego pęcherz moczowy. W tej sytuacji wykonywanie codziennych czynności, które wymagają choćby niewielkiego wysiłku, kończy się wyciekiem moczu.
Nie jest to jednak przypadłość, z którą trzeba żyć długie lata.
Konsultacja lekarska
Niezależnie od nasilenia dolegliwości, nie należy lekceważyć objawów nietrzymania moczu i skonsultować się z lekarzem. Po dokładnym zebraniu wywiadu, badaniu ginekologicznym czy urologicznym oraz wykonaniu odpowiednich badań wspólnie z pacjentem ustalony zostanie sposób postępowania.
– Leczenie operacyjne jest, jak zawsze, ostatecznością. Decyzję o operacji podejmuje się w sytuacji znacznego nasilenia objawów – podkreśla dr Tomasz Radomański. – Istnieje kilka metod operacyjnych leczenia WNM. Na ich wybór wpływają m.in. wiek pacjenta, jego ogólny stan zdrowia, prowadzony tryb życia oraz przebyte zabiegi operacyjne.
Współczesne metody operacyjne
Obecnie najbardziej rozpowszechnioną techniką operacyjną w leczeniu WNM jest zabieg polegający na wszczepieniu syntetycznej taśmy podpierającej cewkę moczową. Obecność taśmy pod cewką służy głównie mobilizacji kolagenu w tym miejscu i wytworzeniu trwałego podparcia dla cewki moczowej i pęcherza moczowego. W tym celu, przez nacięcie przedniej ściany pochwy na długości około 2 cm oraz skóry w okolicach obu pachwin, za pomocą specjalnej prowadnicy przeprowadza się syntetyczną taśmę.
Pochwę i skórę zeszywa się materiałem rozpuszczanym. Zabieg może być wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub przewodowym. Jest mało inwazyjny i trwa do trzydziestu minut. Zaletą jest krótki czas pobytu w szpitalu oraz szybki okres rekonwalescencji – pacjentka może wrócić do domu jeszcze tego samego dnia po zabiegu.
– Większość kobiet po operacji odczuwa znaczną poprawę w utrzymywaniu moczu. U niektórych pacjentek na efekty zabiegu trzeba poczekać od kilku dni do około trzech-czterech tygodni – zauważa dr n. med. Tomasz Radomański.
Lekarz wykonujący zabieg:
dr n. med. Tomasz Radomański
Opinie pacjentów:
Karolina Goral
Bardzo miły Pan Doktor. Wszystko wyjaśnił bardzo prosto i czytelnie. Bardzo interesuje się pacjentem. Mogę jedynie serdecznie polecić Pana Doktora.
Pacjentka
Bardzo kulturalny człowiek, wizyta przebiega w miłej atmosferze. Lekarz tłumaczy co robi, podczas badania jest delikatny. Godny polecenia ginekolog dla kobiet w każdym wieku i z każdym problemem.
Artykuły, które mogą Cię zainteresować: