Zabieg wykonuje się u chorych z nadmiernie dużymi lub zdeformowanymi płatkami usznymi. Operację wykonuje się ze wskazań leczniczych i estetycznych. Celem zabiegu jest odtworzenie prawidłowej wielkości i kształtu płatka ucha.
Operację wykonuje się w ułożeniu pacjenta w pozycji horyzontalnej na plecach. Chory jest znieczulony miejscowo lub na życzenie ogólne.
Wykonuje się rysunki wyznaczające linie cięć oraz stanowiące punkty orientacyjne w trakcie operacji. Po przygotowaniu pola operacyjnego, poprzez przemycie preparatem antyseptycznym, wykonuje się cięcia w wyznaczonych miejscach płatka ucha, wycinając jego nadmiar lub dokonując korekty zniekształcenia. Operację kończy się kontrolą i zaopatrzeniem miejsc krwawienia w polu operacyjnym.
Zakłada się szwy pierwotne na rany, maść z antybiotykiem i opatrunek jałowy.
Ponieważ zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, u pacjentów bez obciążeń w wywiadzie zwykle nie wykonuje się przed tego typu operacją badań dodatkowych. Niemniej jednak lekarz czasami może zlecić wykonanie rutynowych badań laboratoryjnych (morfologia i układ krzepnięcia). W zależności od stanu zdrowia pacjenta, może również zlecić inne badania dodatkowe, np. EKG, RTG płuc.
Pacjenci palący papierosy w związku z ich negatywnym wpływem na proces gojenia będą proszeni o zaprzestanie palenia na trzy tygodnie przed i po operacji. Muszą się oni też liczyć z tym, że wielu chirurgów dla dobra pacjenta może odstąpić od wykonania operacji u aktywnych palaczy niebędących w stanie rzucić palenia w tym okresie. Rano w dniu zabiegu zaleca się chorym kąpiel pod bieżącą wodą w mydle antyseptycznym.
Tuż przed zabiegiem zostanie założona do żyły kaniula służąca do podawania leków; cewnik moczowy jeśli przewidywany czas zabiegu jest dłuższy niż 2 godz. i bandaż elastyczny na kończyny dolne w przypadku obecności żylaków. Na skórę naniesione zostaną oznaczenia/linie, ułatwiające precyzyjne wykonanie operacji płatków usznych. Zrobiony zostanie również komplet zdjęć.
Dolegliwości bólowe kontrolowane za pomocą środków przeciwbólowych występują bezpośrednio po zabiegu i w ciągu kilku kolejnych dni. Mogą się one nasilać w pewnym stopniu przy wzmożonej aktywności ruchowej i wymagać doustnych leków przeciwbólowych przez kilka następnych tygodni. Normalnym objawem jest występowanie obrzęków, zaczerwienienia, zwiększonego ucieplenia i podbiegnięć krwawych w okolicy operowanej, które ustępują stopniowo w okresie od 2 do 3 tygodni po zabiegu.
Po operacji w 1 lub 2 dniu zostanie zdjęty opatrunek. Szwy usuwane będą po około 7 dniach po zabiegu. Kąpiel pod bieżącą wodą można wziąć 2 dni po ustąpieniu wydzieliny z rany. Powrót do pełnej aktywności życiowej następuje najczęściej po upływie 10-14 dni od zabiegu. Blizny po plastyce płatków usznych mogą być opalane dopiero po upływie roku.
Do czasu wygojenia rany należy dbać o jej higienę wg zaleceń podanych przez personel medyczny. Nie należy leżeć na ranie, przebywać w pozycjach powodujących ucisk rany, prowadzić samodzielnych zabiegów naruszających ciągłość naskórka pokrywającego ranę. W przypadku zamoczenia/zabrudzenia rany należy ją przemyć preparatem antyseptycznym.
Po około 4 tyg. od wygojenia się ran należy zacząć stosować żele silikonowe lub opatrunki uciskowe celem zapobiegania przerastaniu blizn.
Efekt pierwotny plastyki płatków usznych jest widoczny zaraz po zabiegu. Z czasem obrzęk operacyjny tkanek ustąpi, ich struktura ulegnie przebudowie, linie cięć zbledną. Efekt ostateczny zabiegu zależy od stanu ogólnego i miejscowego chorego oraz jego zaangażowania w zalecenia co do rehabilitacji, opieki nad ranami oraz bliznami i jest osiągany po upływie około 6-18 miesięcy.