Zaburzenia statyki narządu rodnego spowodowane są niewydolnością aparatu utrzymującego macicę i pochwę w prawidłowym położeniu. Leczenie tych zaburzeń możliwe jest poprzez wszczepienie syntetycznej siatki podtrzymującej przednią ścianę pochwy i macicę, tylną ścianę pochwy i macicę lub obu siatek na raz.
Zabieg polega na odpreparowaniu przedniej ściany pochwy od pęcherza moczowego, tylnej ściany pochwy od odbytnicy i odpowiednim wszczepieniu siatek z ufiksowaniem ich do trwałych struktur miednicy.
Zabieg kończy zeszycie ścian pochwy. Wykonywany jest on w znieczuleniu ogólnym lub przewodowym.
Zabieg wszczepienia siatki wykonywany jest najczęściej u kobiet po menopauzie. Wiąże się z tym niedobór estrogenów, który w dużym stopniu wpływa na zmiany troficzne w zakresie pochwy. Sukces zabiegu związany jest z prawidłowym gojeniem rany pooperacyjnej.
Dodatkowym problemem w gojeniu jest tolerancja ustroju ciała obcego jakim jest siatka. Stąd przed każdym zabiegiem u kobiet po menopauzie konieczne jest przygotowanie narządu rodnego przez stosowanie dopochwowe estrogenów (tabletki lub krem) w okresie miesiąca poprzedzającego operację.
Nierzadko u kobiet z wypadaniem pochwy i macicy dużego stopnia występują na szyjce macicy lub ścianie pochwy nadżerki wymagające również wyleczenia przed zabiegiem.
Badanie cytologiczne szyjki macicy. U kobiet cierpiących na inne dolegliwości, wskazana wcześniejsza konsultacja i określenie ewentualnych badań dodatkowych.
Po zabiegu pacjentka powinna pozostać w szpitalu do następnego dnia.
Szwy zakładane na ścianę pochwy są rozpuszczalne i nie wymagają zdejmowania.
Konieczna kontrola gojenia rany po upływie tygodnia.
Zabieg wszczepienia siatki jest zabiegiem z zakresu chirurgii plastycznej. Jego długotrwały efekt zależny jest od unikana większych wysiłków fizycznych.
Możliwy powrót do współżycia seksualnego po upływie około 4 tygodni i kontroli lekarskiej.
Redakcja merytoryczna: dr n. med. Tomasz Radomański